Damherten | Dwerggeiten | Zwartblesschapen |
Texelaars | Dwerg ezel | Zwarte Zwaan |
Muskus eend | Cavia | Koe |
Lama | Nubische geit | Pauw |
Kalkoen | Hangbuikzwijn | Varken |
Indische of Streephalsgans | Parelhoen | Brandgans |
Legkip | ||
Damherten
De draagtijd is 8 tot 9 maanden.
De jongen worden ongeveer begin juni geboren en gedurende de hele zomer blijft het kalf bij de moeder.
Wanner de vrouwtjes drachtig zijn zonderen ze zich af van de mannetjes, en worde3n er aparte kuddes gevormd. Het vrouwtje verdedigt haar jong krachtig tegen minder sterke vijanden,wanneer ze achtervolgd wordt door een sterkere vijand bij: een jager, biedt ze zichzelf aan om hem weg te lokken van haar jong.
Gemiddelde leeftijd is ongeveer 25 jaar.
Dwerggeiten
De Dwerggeit komt oorspronkelijk ui Oost en West-Afrika.
De draagtijd is ongeveer 145 dagen, en ze krijgen gemiddeld zo’n 2 jongen per worp.
Een groot deel van het jaar kan een geit leven van gras dat op de weide staat, zodra het kouder wordt en ze op stal gaan, krijgen ze hooi en krachtvoer naar behoefte en temperatuur.
De dwerggeit krijgt in het voorjaar en in de herfst een wormkuur, dan worden ook de hoefjes bekapt.
Een dwerggeit wordt gemiddeld 15 jaar oud.
Zwartblesschapen
Dit schaap is een van de oude Hollandse schapenrassen.
Het is een vruchtbaar schaap dat makkelijk aflammert en goede moedereigenschappen heeft.
De wol is van goede kwaliteit, maar brengt niet veel op.
Het gewicht van de ooi ligt rond de 70 kilo. De draagtijd is ongeveer 147 dagen. Bij dit schaap komt regelmatig voor, dat het 3 lammeren per keer brengt.
De Texelaar
De schofthoogte is ca. 80 centimeter. Het gewicht van de ooien is rond de 75 kilo.
De wolvacht is sterk gekronkeld, fijn van draad en gesloten. Schapen behoren tot de orde van herkauwers, ze hebben 4 magen, te weten 3 voormagen: de pens, netmaag en boekmaag en vervolgens de echte maag: de lebmaag.
De bronstperiode ligt voor de Texelaar tussen september en januari. Ze krijgt gemiddeld 2 lammetjes per keer.
De draagtijd is ongeveer 147 dagen.
Dwerg Ezel
De ezel wordt in zeer warme en droge gebieden van Zuid Europa en Noord-Afrika gehouden.
Het is een zeer taai, weinig eisend en krachtig dier, dat daarbij een ongelooflijke weerstand heeft tegen alle mogelijke ziekten. De ezel wordt als rij, trek en lastdier gehouden.
De draagtijd van een ezel is 11 maanden en ze kunnen wel 30 jaar oud worden.
De Zwarte Zwaan
Komt oorspronkelijk ui Australië. Hij bouwt een nest op een afgelegen deel van de oever, dit maken ze van waterplanten, lang gras en takjes. Het mannetje en vrouwtje helpen elkaar om het met een grote zorgvuldigheid te bouwen.
De zwaan legt 7 of 8 witte eieren, die soms groter zijn dan van een gans en die een harde, soms knobbelige schaal hebben.
De broedtijd is 2 maanden. Het vrouwtje is pas na twee jaar vruchtbaar. Pas wanneer ze 12 maanden oud zijn, verandert de kleur van de jonge zwanen.
De Muskuseend
Dit eendenras stelt zich onverschrokken op, ook tegenover een grotere vijand.
Ze heeft een grote weerstand ten ongunstige weersinvloeden en ze stelt weinig eisen aan het voedsel.
Dit is een van de weinige eendenrassen, die uitsluitend planten eten. De meeste andere rassen eten ook dierlijk voedsel.
De kuikens groeien snel en zijn met 8 weken helemaal bevederd. Ze leggen ongeveer 8 tot 13 eieren, en de broedtijd is 28 dagen. Ze broeden in de maanden mei, juni en juli.
De Cavia
De Cavia is al een heel oud huisdier, dat zelfs al door de Zuid-Amerikaanse Inka-stammen werd gehouden. Ze komen in het wild voor op de vlakten van Uruguay en Brazilië. Er zijn 5 hoofdgroepen van pelsvariëteiten, Namelijk: gladharig, borstelharig, langharig, sheltie en gekruind. Men komt de dieren in allerlei kleurslagen tegen.
Ze hebben een draagtijd van 68 dagen. Door de lange draagtijd worden de jongen geboren met hun ogen open, in volle vacht en kunnen zij vrijwel direct lopen. Het vrouwtje kan met haar 2 melkklieren 4 jongen grootbrengen.
De Koe
Bij een kudde van vrouwelijke runderen zien we een heel duidelijke en vrij strakke rangorde.
Een koe gebruikt zo’n 12 uur per dag aan het grazen en herkauwen. Ze drinkt 30 tot 100 liter water per dag, afhankelijk van ras en temperatuur. De koe kan ongeveer 15 jaar oud worden.
Ze heeft 4 magen: de pens, netmaag, boekmaag en lebmaag.Een koe is elke 3 weken 1 a 2 dagen tochtig.
De koe heeft een draagtijd van 9 maanden en werpt doorgaans 1 kalf per keer.
De Lama
De lama leeft hoofdzakelijk in, Peru, Bolivia, Argentinië en Chili.
Ze behoren toto de familie van de kameelachtigen. Het gedrag is sociaal, meegaand, soms ook koppig.
Het gewicht is ongeveer 120 tot 150 kilo. Ze zijn geslachtsrijp met 1 tot 2 jaar.
De paartijd is van augustus tot september. En de draagtijd is 11 tot 12 maanden. Ze krijgen 1 jong per worp.
Ze kan een leeftijd bereiken van ongeveer 20 jaar.
De Nubische geit
De Nubische geit is een geitenras, dat in Engeland is ontstaan door een aantal verschillende maar voornamelijk Oosterse rassen met elkaar kruisen. De Nubische geit is het grootste geitenras van de wereld, de schofthoogte bedraagt 80 tot 90 cm en ze staan hoog op de benen. Vooral de vele kleuren waarin deze geiten voorkomen en de gebogen neusvorm met lange hangoren zijn de uiterlijke kenmerken van dit bijzondere ras. Ze zijn gehoornd en kortharig. Ze hebben een vriendelijk karakter en prima melkeigenschappen.
De Pauw
De pauw is beroemd om zijn lange sleep, die hij als een waaier kan opzetten. De sleep bestaat uit zo’n 150 wonderbaarlijk mooie veren. Een sleepstaart krijgt de haan pas als ze drie jaar zijn deze sleep hebben ze nodig om de vrouwtjes te verleiden en als ze geluk hebben mogen ze paren.
Veel mensen vinden pauwen de mooiste vogels van de wereld. Vrouwtjespauwen hebben geen sleep en ze zien er niet zo opvallend uit als de mannetjes. En dat is maar goed ook, want het vrouwtje broedt. Als zij op het nest zit moet ze zo onzichtbaar mogelijk zijn voor vijanden.
Er bestaan drie soorten pauwen: de blauwe pauw, de groene pauw en de kongopauw.Als pauwen een goed leven hebben, kunnen ze in gevangenschap 20 tot 30 jaar oud worden.
De Kalkoen
Deze hoenders komen oorspronkelijk uit Noord- en Midden-Amerika.
De kop en hals zijn kaal, de mannetjes zijn versierd met lange felgekleurde keellellen en een borstkwast en beide geslachten hebben neuslellen. De haan pronkt voor de hennen met een prachtig opgezette staart. De volwassen dieren kunnen door hun gewicht niet (meer) goed vliegen. We treffen ze meestal loslopend aan op het terrein. Kalkoenen maken een grappig ‘giebelend’ geluid. Het vrouwtje bouwt haar nest op de grond, verscholen in bosjes en struikgewas, en legt een flink aantal eieren. Per nest tussen 10 en 20 stuks. Na 28 dagen komen de donzige jongen uit het ei. Ze verlaten al snel het nest en pikken dan zelf, onder begeleiding van hun moeder, hun voedsel op.
Het Hangbuikzwijn
Het hangbuikzwijn is een varken dat in Vietnam en China vaak voorkomt. Andere namen die wel worden gebruikt zijn het hangbuikvarken of het minivarken. Het is een klein varkentje met een gedrongen kop en met kleine spitse oren. De rug is meestal licht doorgezakt en het beestje heeft een hangbuik die vaak de grond raakt (vandaar zijn naam) doordat de poten tamelijk kort zijn. De huid is dik en vaak geplooid. Zijn kleur is zwart, wit, grijs, of combinaties van deze kleuren. De mannetjes hebben op hun hoofd en een deel van hun rug een kam van langere haren, de borstels genoemd.
Het hangbuikzwijntje wordt ongeveer 50 tot 60 cm hoog en bereikt een gewicht van ongeveer 65 kilo.
Het Varken
Het varken wordt massaal gekweekt voor het vlees. Deze varkens zijn ook vleesvarkens het is een kruising Duroc/Hamphire. Als een varken 6 maanden oud is weegt zij ongeveer 100 kg, ze kunnen wel tot 12 á 13 jaar oud worden en wegen dan gemiddeld 275 kilo. Varkens worden ook als huisdier gehouden het zijn intelligente dieren en ze zijn goed te trainen. Het zijn hele schone dieren want ze doen hun ontlasting altijd buiten in het zand, nooit in hun nachthok.
Het varkenshaar wordt gebruikt voor het maken van verfkwasten. Varkens worden ook gebruikt voor het opsporen van truffels. Een jong varken wordt big genoemd. Een varken krijgt ongeveer 6-12 biggen per keer. De draagtijd is ongeveer 115 dagen (3 maanden, 3 weken en 3 dagen).
De Indische of Streephalsgans
Dit soort broedt van nature in het Himalaya-gebergte, maar vertoeft een groot deel van het jaar in het noorden van India.
In Azië broedt zij alleen in de koude, boven de 5000 metergrens. Daarom zal bij ons de neiging tot broeden meestal in hartje winter vallen. De broedduur varieert van 28 tot 30 dagen. Het aantal witte eieren bedraagt 4 tot 8.
Het parelhoen
De parelhoenders komen oorspronkelijk uit Afrika. Parelhoenders zijn hoenderachtige vogels ze worden ook wel poelepetaten genoemd. Het heeft een kale kop met lellen en witte stippen op het verenkleed. Deze dieren zijn wanttrouwend ten opzichte van de mens en bouwen hun nesten op afgelegen plaatsen. Ze eten vooral insecten onkruid, en scharrelen bijna niet. Het zijn tevens goede ratten en muizen bestrijders. Ze worden ongeveer 10 jaar oud, hebben een sterk gestel en hebben veel weerstand tegen ziektes. Het fokseizoen loopt van juni tot augustus tot wel eind september. De broedtijd is ongeveer 23 dagen.
De Brandgans
De brandgans heeft een contrastrijk verenkleed met een lichtgrijze onderzijde en een donkergrijze rug. De veren op de rug zijn blauwgrijs van kleur en hebben een zwart uiteinde met een smalle witte rand, hierdoor ontstaat op de rug een opvallend patroon van witte en zwarte banden. Het meest herkenbaar is echter de witte tekening op de kop. De brandgans broedt op rotskusten langs onder andere Groenland, Nova Zembla en Spitsbergen. Om het nest te beschermen tegen roofdieren bouwt de vogel het nest op een veilige plaats die meestal alleen vliegend te bereiken is. Een vogel die niet moeilijk doet als het op broeden aankomt. De 3 tot 6 grijswitte eieren worden in 24 dagen uitgebroed.
De Legkip
De hoofdreden waar mensen meestal kippen aanschaffen zijn de eitjes. Ze zijn niet alleen leuk om rapen, maar ook vooral veel lekkerder dan de eitjes die je in de winkel koopt. Een goede legkip, aanhankelijk van het ras, legt gemiddeld 6 tot 7 eieren per week. De hennen leggen ook wel een in de winter, maar dan in mindere mate.
Niet enkel door de veel lagere omgevings temperatuur, maar door de aanzienlijke vermindering van het aantal lichturen per dag. Door de kip in de donkere maanden bij te lichten opdat er weer minimum 10 lichturen in het hok aanwezig zijn met behulp van kunstlicht.
Eieren komen ook in een verscheidenheid aan kleuren voor die kan variren van wit naar lichtbruin tot donker bruin. Voor de meeste hennen is de kleur van de eieren steeds voorspelbaar volgens de regel: hebben de hennen witte oren, dan leggen ze witte eieren. Hebben ze rode oren, leggen ze bruine eieren.